Dziecko, od młodości troszcz się o karność,
a do siwizny znajdziesz mądrość.
Jak oracz i siewca przystępuj do niej
i czekaj na dobre plony;
trochę się utrudzisz, pracując nad nią,
a wnet będziesz spożywał jej owoce.
Jakże bardzo surowa jest dla nieuków,
a lekkoduch w niej nie wytrwa.
Jak potężny kamień próby go przytłoczy
i nie będzie zwlekał z jej odrzyceniem.
Mądrość bowiem jest w zgodzie ze swą nazwą
i nie dla niewielu jest dostrzegalna.
Słuchaj, dziecko, i przyjmij moją myśl,
a rady mojej nie odrzucaj!
Włóż nogi w jej dyby,
a szyję w jej obrożę!
Poddaj swój kark i dźwignij ją,
a nie zżymaj się na jej więzy!
Całą duszą do niej podejdź
i dróg jej przestrzegaj ze wszystkich sił!
Idź w jej ślady i szukaj, a da ci się poznać,
gdy zaś ją posiądziesz, nie porzucaj jej!
Na koniec bowiem znajdziesz w niej odpoczynek,
a to ci się w radość obróci.
Dyby jej będą dla ciebie potężną osłoną,
a obroża jej - szatą zaszczytną.
Złota bowiem jest na niej ozdoba,
a więzy jej splecione z fioletowej purpury.
Jak szatę zaszczytną ją przywdziejesz,
jak wieniec radości włożysz na siebie.
Dziecko, jeżeli zechcesz, będziesz wykształcony,
jeśli się przyłożysz, zdolny będziesz zrobić wszystko.
Jeżeli będziesz lubił słuchać, nauczysz się,
i jeśli nakłonisz ucha, będziesz mądry.
Stań na zgromadzeniu starszych:
a jeśli ktoś jest mądry, przyłącz się do niego!
Chętnie słuchaj wszelkiej mowy Bożej,
a przysłowia rozumne niech nie ujdą twej uwagi!
Jeżeli ujrzysz kogoś mądrego, już od wczesnego rana idź do niego,
a stopa twoja niech ściera progi drzwi jego!
Rozmyślaj nad zarządzeniami Pana
i do Jego przykazań zawsze pilnie się przykładaj!
On sam umocni twe serce,
a upragnona mądrość będzie ci dana.
Syr 6