Nie przewiewaj zboża przy każdym wietrze
ani nie chodź po każdej ścieżce,
tak bowiem [czyni] grzesznik o dwoistej mowie.
Twardo stój przy swym przekonaniu
i jedno niech będzie twe słowo!
Bądź skory do słuchania,
a odpowiadaj po namyśle.
Jeśli znasz się na rzeczy, odpowiedz bliźniemu,
a jeśli nie, rękę połóż na ustach!
W mowie jest chwała i niesława,
a język człowieka [bywa] jego upadkiem.
Bacz abyś nie był nazwany oszczercą,
i nie zastawiaj swym językiem sideł.
Bo na złodzieja [spada] hańba,
a surowe potępienie na człowieka o dwoistej mowie.
Nie uchybiaj ani w wielkich, ani w małych rzeczach,
i nie stawaj się wrogiem, zamiast być przyjacielem;
jak bowiem złe imię odziedziczy hańbę i naganę,
tak również grzesznik o dwoisej mowie.
Syr 5